Τί είναι Προσκοπισμός
Οι Αξίες του Προσκοπισμού Σήμερα
Η θυσία των Προσκόπων στο Αϊδίνι και στα Σώκια
Ο Πατριάρχης υπογράφει την Προσευχή των Προσκόπων- Ο Προσκοπισμός στην Ελλάδα
......
.........................................................................................
1. Τί είναι Προσκοπισμός
(Χαρακτήρας, Αρχές, Μέθοδοι)
(Χαρακτήρας, Αρχές, Μέθοδοι)
ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ είναι ένα μεγάλο διαρκές παιχνίδι. Είναι περιπέτεια και δράση!
ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ είναι μια διεθνής εθελοντική μη-πολιτική παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους, που είναι ανοικτή σε όλους, χωρίς διάκριση καταγωγής, φυλής ή πίστης.
Έχει ως σκοπό να συμβάλλει στην ορθή διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξη των νέων, ώστε
• να αξιοποιήσουν πλήρως τις σωματικές, διανοητικές, κοινωνικές και πνευματικές τους ικανότητες ως άτομα και
• να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία ως υπεύθυνοι πολίτες και ως μέλη των τοπικών, εθνικών και διεθνών κοινοτήτων τους.
Χρησιμοποιεί ως πηγές των αρχών και της παιδαγωγικής μεθόδου που ακολουθεί
• το Χριστιανισμό,
• τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους (Πλάτωνα, Αριστοτέλη), και
• τους Ευρωπαίους φιλοσόφους (Montessori, Rousseau, Pestalozzi, Decrolly, Froebel, Dewey, Ferriere κ.ά.).
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΥ
Ο Προσκοπισμός είναι μη-πολιτικός με την έννοια ότι δεν εμπλέκεται στον αγώνα για εξουσία ούτε συνδέεται με κανένα πολιτικό κόμμα ή οργάνωση. Αυτός ο μη πολιτικός χαρακτήρας αποτελεί καταστατική προϋπόθεση για όλες τις εθνικές οργανώσεις και έχει γίνει αιτία να απορριφθούν από το Παγκόσμιο Προσκοπικό Γραφείο προσκοπικές οργανώσεις που χειραγωγούνταν πολιτικά (όπως π.χ. η Ελληνική την περίοδο που έγινε μέλος της ΕΟΝ). Αντίθετα οι πρόσκοποι ενθαρρύνονται να συμμετέχουν και να παίρνουν ενεργό μέρος στις δραστηριότητες της κοινωνίας, στην οποία ζούνε.
Οι συμμετέχοντες στον προσκοπισμό προσέρχονται εθελοντικά τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες, αποδεχόμενοι τις αρχές του προσκοπισμού. Οι ενήλικες είναι συνήθως παλιοί πρόσκοποι και δεν αμείβονται. Στις προσκοπικές οργανώσεις γίνονται δεκτά αγόρια και κορίτσια, εκτός από ορισμένες εθνικές οργανώσεις (κυρίως σε μουσουλμανικές χώρες) όπου γίνονται δεκτά μόνο αγόρια. Οι οργανώσεις οδηγών που υπάρχουν σε πολλές χώρες είναι οι αντίστοιχες προσκοπικές που παλαιότερα δέχονταν μόνο κορίτσια, αλλά πλέον και αυτές γίνονται μικτές και τείνουν να καταργηθούν.
Αρχές
Σκοπός
Ο Προσκοπισμός είναι μία εθελοντική, μη κομματική, παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους, ανοικτή σε όλους, χωρίς διάκριση καταγωγής, φυλής ή πίστης, σύμφωνα με το Σκοπό, τις Αρχές και την Μέθοδο που καθόρισε ο Ιδρυτής. Σκοπός της Προσκοπικής Κίνησης είναι να συμβάλλει στην ανάπτυξη των νέων ώστε να αξιοποιήσουν πλήρως τις σωματικές, διανοητικές, κοινωνικές και πνευματικές τους ικανότητες, να παραδώσει δηλαδή στην κοινωνία άξιους, χρήσιμους, ηθικούς και υπεύθυνους πολίτες. Αποστολή του Προσκοπισμού είναι να συνεισφέρει στην εκπαίδευση των νέων, μέσω ενός συστήματος αξιών βασισμένου στην Προσκοπική Υπόσχεση και Νόμο, να βοηθήσει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου, όπου οι άνθρωποι ολοκληρώνονται σαν άτομα και διαδραματίζουν έναν εποικοδομητικό ρόλο στην κοινωνία.(Durban 1999).
Θεμελιώδεις Αρχές
Καθήκον προς το Θεό: «εμμονή στις πνευματικές αξίες, πίστη στη θρησκεία, που τις εκφράζει και αποδοχή των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτή.» Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με τον τίτλο, στο κείμενο δε χρησιμοποιείται η λέξη «Θεός», για να διευκρινιστεί ότι η πρόταση καλύπτει επίσης και Θρησκείες οι οποίες δεν είναι μονοθεϊστικές, όπως ο Ινδουισμός ή εκείνες οι οποίες δεν αναγνωρίζουν ένα προσωπικό Θεό, όπως ο Βουδισμός.
Καθήκον προς τους άλλους: «αφοσίωση στη χώρα σου σε αρμονία με την προώθηση της τοπικής, εθνικής και διεθνούς ειρήνης, κατανόησης και συνεργασίας» και «συμμετοχή στην ανάπτυξη της κοινωνίας, με αναγνώριση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ανάπτυξης του φυσικού κόσμου.»
Καθήκον προς τον εαυτό μας: «υπευθυνότητα για την ανάπτυξη του εαυτού», δηλαδή ότι ο άνθρωπος πρέπει να αναλαμβάνει υπευθυνότητα για την ανάπτυξη των δικών του δυνατοτήτων.
Μέθοδος
Η Προσκοπική Μέθοδος Διαπαιδαγώγησης είναι ο τρόπος τον οποίο χρησιμοποιεί ο Προσκοπισμός για να επιτύχει τους εκπαιδευτικούς του σκοπούς. Η Μέθοδος αυτή είναι ενιαία για όλους τους κλάδους., βασίζεται στην αυτοεκπαίδευση, την προοδευτικότητα, την αυτενέργεια. Τα βασικά συστατικά της είναι εφτά αλληλένδετα στοιχεία τα οποία συνθέτουν την Προσκοπική Μέθοδο Διαπαιδαγώγησης:
1. Ο Νόμος και η Υπόσχεση, που εισάγουν ένα πλαίσιο ηθικών αρχών.
2. Η μάθηση μέσα από την πράξη
3. Η δράση σε μικρές ομάδες
4. Το συμβολικό πλαίσιο, που δημιουργεί το ιδιότυπο Προσκοπικό περιβάλλον και αναπτύσσει το Προσκοπικό πνεύμα
5. Το προοδευτικό σύστημα ατομικής προόδου
6. Η φύση και η ζωή στη φύση
7. Η υποστήριξη των ενηλίκων και το προσωπικό παράδειγμα.
Έμβλημα
Έμβλημα του προσκοπισμού είναι ένα fleur-de-lis (δηλαδή άνθος κρίνου) ή τριφύλλι σε μοβ φόντο, κυκλωμένο από ένα κορδόνι δεμένο με σταυρόκομπο. Το κρίνο είναι σχεδιασμένο με τον τρόπο που χρησιμοποιούνταν στις παλιές πυξίδες για να δείχνει τον Βορρά. Τα τρία σκέλη αντιπροσωπεύουν τα καθήκοντα προς τον Θεό, τον εαυτό και τους άλλους και το κορδόνι την ενότητα της προσκοπικής κίνησης και τα δύο αστέρια αντιπροσωπεύουν το Νόμο και την Υπόσχεση.
Υπόσχεση, Νόμος και Ρητό
Υπόσχεση του Προσκόπου
Υπόσχομαι στην τιμή μου
* να εκτελώ το καθήκον μου στο Θεό και την Πατρίδα
* να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση και
* να τηρώ το Νόμο του Προσκόπου.
(Η υπόσχεση του προσκόπου προσαρμόζεαι σε πολλές χώρες αναλόγως με την θρησκεία και το πολίτευμα)
Νόμος του Προσκόπου
1. Ο Πρόσκοπος λέει την αλήθεια και κρατά το λόγο του.
2. Ο Πρόσκοπος είναι δίκαιος, άξιος να τον εμπιστεύονται, ξέρει να πειθαρχεί και να τηρεί τους
Νόμους.
Νόμους.
3. Ο Πρόσκοπος είναι χρήσιμος στην οικογένειά του και την κοινωνία.
4. Ο Πρόσκοπος είναι φίλος κι ευγενής προς όλους κι αδελφός με κάθε Πρόσκοπο.
5. Ο Πρόσκοπος σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους, προσέχει τα λόγια και τις πράξεις του.
6. Ο Πρόσκοπος αγαπά τη φύση και προστατεύει το περιβάλλον.
7. Ο Πρόσκοπος είναι εύθυμος και αισιόδοξος.
8. Ο Πρόσκοπος είναι οικονόμος και φροντίζει για την καλή χρήση του χρόνου.
9. Ο Πρόσκοπος είναι εργατικός και προοδεύει με τις ικανότητές του.
10. Ο Πρόσκοπος είναι αποφασιστικός, έχει θάρρος και αυτοπεποίθηση κι αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του.
Προσκοπικό ρητό
Έσo έτοιμος / Be Prepared
Πάντα Μπρος
Αίεν Αριστεύειν (δοσμένο από τον Ελευθέριο Βενιζέλου στους Έλληνες Προσκόπους)
Πάντα Πρόθυμοι (ρητό Λυκοπούλων)
Καλό Κυνήγι (ευχή για καλή συνέχεια)
---------------------------------------------------------------------------
2. Οι Αξίες του Προσκοπισμού Σήμερα
Ο Προσκοπισμός έχει ως αποστολή να ενθαρρύνει τη φυσική, πνευματική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη των νέων ανθρώπων ώστε να πάρουν ενεργό μέρος ως υπεύθυνοι πολίτες στην κοινωνία.
Είναι σίγουρο ότι το μέλλον της κοινωνίας στηρίζεται στην επιτυχία της νέας γενιάς και στις αξίες που θα ενστερνιστεί.
Μέσω του Προσκοπισμού και της παιδαγωγικής σχέσης που διαμορφώνεται μεταξύ των νέων και των ενηλίκων, που στηρίζεται στην ειλικρινή αμφίδρομη επικοινωνία και εμπιστοσύνη, θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους νέους ανθρώπους να:
1. ανακαλύψουν τις δυνατότητες τους, να αισθάνονται ικανοί ως άτομα, αναπτύσσοντας την αυτοπεποίθησή τους, έχοντας ένα Σύστημα Αξιών Ζωής που προοδευτικά θα το ανακαλύψουν και θα αποδεχθούν ελεύθερα ώστε να δημιουργήσουν μια στέρεα βάση πάνω στην οποία θα στηρίξουν την επιτυχία της ζωής τους.
2. έχουν υπεύθυνη συμπεριφορά τόσο απέναντι στον εαυτό τους όσο και απέναντι στους άλλους.
3. σέβονται την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου ανεξάρτητα φύλου, φυλής, θρησκείας, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών διακρίσεων.
4. σέβονται τη φύση και το περιβάλλον και ν' αγωνίζονται για τη διατήρησή του.
5. γνωρίζουν πως θα πληροφορούν αντικειμενικά και υπεύθυνα τους εαυτούς τους και πως θ' ανακαλύπτουν την πραγματικότητα της κοινωνίας σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
6. ανακαλύπτουν την αλληλοεξάρτηση που υπάρχει μεταξύ των διαφόρων ανθρωπίνων κοινωνιών και να επιζητούν τη συνεργασία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη.
7. προετοιμάζουν τους εαυτούς τους να μπορούν να δεχθούν την αλλαγή αποκτώντας τις απαραίτητες γνώσεις και ικανότητες, να χρησιμοποιούν τη νέα τεχνολογία και ν' αναπτύσσουν τις δυνατότητές τους για να μπορούν να αξιοποιήσουν όλα όσα τους προσφέρονται.
8. προετοιμάζουν τους εαυτούς τους για να μπορούν να παίξουν ενεργό ρόλο στην κοινωνία και να συμβάλλουν στη ανάπτυξή της.
9. μπορούν να συνεργάζονται αναλαμβάνοντας και ολοκληρώνοντας ένα έργο με άλλα άτομα ξεπερνώντας τις δυσκολίες.
10. ανακαλύπτουν το νόημα της ζωής πέρα από τον υλικό κόσμο, αναγνωρίζοντας την πνευματική της διάσταση και αξία.
11. ενισχύουν τις θρησκευτικές και πολιτιστικές ρίζες της κοινωνίας και της πατρίδας μας, διατηρώντας ανοιχτή τη σχέση τους με άλλους λαούς.
'Οσο η Προσκοπική κίνηση μεγαλώνει και εμπλουτίζει τα προγράμματά της για ν' ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις προσδοκίες των νέων, τόσο οι Αρχές της παραμένουν διαχρονικά αναγκαίες, σύγχρονες και χρήσιμες για τη σωστή προετοιμασία της νέας γενιάς για το αύριο.
-------------------------------------------------------------------------
Πάνω από 90 χρόνια έχουν περάσει από τον Ιούνιο του 1919, και η θυσία των Προσκόπων του Αϊδινίου μένει ακόμα ζωντανή στη μνήμη μας. Η δοξασμένη αυτή σελίδα της ιστορίας του Ελληνικού Προσκοπισμού γράφτηκε με αθώο παιδικό αίμα στο Αιδίνι της Μικράς Ασίας, που 'ναι χτισμένο στα ερείπια των παλαιών Τράλλεων, εκεί που γεννήθηκε ο Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, περίφημος γιατρός στα χρόνια του Ιουστινιανού.
Το χρονικό της Θυσίας:
Τον Οκτώβρη του 1918 είχε υπογραφεί η συνθήκη του Μούδρου.
14 Μαίου 1919 ο Ελληνικός στρατός μπήκε στη Σμύρνη, στην Ιωνία και αργότερα στο Αϊδίνι, όπου γίνονται δεκτοί απο τον αμιγή Ελληνικό πληθυσμό με εκδηλώσεις έξαλλου ενθουσιασμού και με δάκρυα βαθύτατης συγκινήσεως.
Οι Έλληνες ωστόσο ήταν ανήσυχοι, κι οι φόβοι τους δικαιώθηκαν, γιατί γρήγορα άρχισε αγώνας με τους Τούρκους αντάρτες, που λεηλατούσαν συστηματικά διάφορες πόλεις.
15 Ιούνη 1919 Μια μεγάλη δύναμη ανταρτών χτύπησε το Αϊδινι. Τμήματα του πρόχειρα οργανωμένου Τουρκικού στρατού μαζί με άτακτους (Τσέτες) άρχισαν να προσβάλουν την πόλη του Αϊδινίου, με πολυβολισμούς και κανιονοβολισμούς απο τα νότια της πόλεως.
16 Ιουνίου 1919 Στη μεγάλη αυτή καταστροφή οι Πρόσκοποι, μαζί με τον Τοπικό τους Έφορο Νικόλαο Αυγερίδη και έχοντας πιστό οδηγό τους το Νόμο την Υπόσχεση του Προσκόπου: «Υπόσχομαι στην Τιμή μου, να εκτελώ το καθήκον μου προς το Θεό και την Πατρίδα, να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση και να τηρώ τον Νόμο του Προσκόπου» δεν έμειναν αδρανείς. Σκέφτηκαν πως έπρεπε να βοηθήσουν με κάθε τρόπο τον πληθυσμό στη δοκιμασία του. Οι Πρόσκοποι αρχίζουν να τρέχουν παντού να βοηθήσουν.
Η μάχη προχωράει προς το κέντρο της πόλεως. Πυκνώνουν τα πυρά των Τούρκων. Τότε εμφανίζονται και οι πρώτες πυρκαγιές, οι οποίες παίρνουν γρήγορα τρομερές διαστάσεις. Οι μάχες γίνονται σκληρές, μπροστά στην αριθμητική υπεροχή των ανταρτών ο Ελληνικός Στρατός, αναγκάζεται να υποχωρήσει στα υψώματα περιμένοντας ενισχύσεις.
Ο Τοπικός Έφορος, οι Αρχηγοί και οι Πρόσκοποι αδυνατούν όμως να εγκαταλείψουν εγκαίρως την κόλαση αυτή, και να αφήσουν αβοήθητους τους συγχωριανούς τους. Έτσι παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους ως γνήσιοι Έλληνες Πρόσκοποι, προσφέροντας μέχρι την τελευταία στιγμή τις υπηρεσίες τους προς τον πλησίον μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να συλληφθούν 31 Πρόσκοποι μαζί με τον Τοπικό Έφορο Νίκο Αυγερίδη και τους Αρχηγούς τους.
Το πρωί της 18ης Ιουνίου τους μεταφέρουν στις όχθες του Εύδωνα ποταμού και καλούν πρώτο το Νίκο Αυγερίδη να αλλαξοπιστήσει και να απαρνηθεί την Ελλάδα.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ! αναφωνεί ο ήρωας Τοπικός Έφορος και εκτελείται. Την ίδια τύχη είχε ορίσει η μοίρα και για τους υπόλοιπους Προσκόπους που αναφωνώντας και αυτοί: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ! εκτελούνται ο ένας μετά τον άλλο.
Τρία χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1922, νέα συμφορά έπληξε τους Έλληνες Προσκόπους. Τα Σώκια, μικρή πόλη στον ποταμό Μαίανδρο, ήταν υπό την κατοχή του Ιταλικού Στρατού, ο οποίος διατάχτηκε να παραδώσει την περιοχή στα ελληνικά στρατεύματα. Οι τούρκικες αρχές είχαν ρίξει εδώ και μήνες στη φυλακή πολλούς Έλληνες, μεταξύ των οποίων και τους Προσκόπους. Μόλις πλησίασε ο Ελληνικός Στρατός, οι Τούρκοι πήραν φεύγοντας και τους κρατούμενους, παρά τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στους Ιταλούς. Προσπαθώντας να τους καταδιώξουν έτσι όπως έφευγαν άτακτα, οι Έλληνες στρατιώτες βρέθηκαν μπροστά στα πτώματα 15 και πλέον Ελληνόπουλων των οποίων το μόνο αμάρτημα ήταν η ιδιότητα του Έλληνα Προσκόπου.
ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ
3. Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΣΤΟ ΑΙΔΙΝΙ ΚΑΙ
ΣΤΑ ΣΩΚΙΑ
Πάνω από 90 χρόνια έχουν περάσει από τον Ιούνιο του 1919, και η θυσία των Προσκόπων του Αϊδινίου μένει ακόμα ζωντανή στη μνήμη μας. Η δοξασμένη αυτή σελίδα της ιστορίας του Ελληνικού Προσκοπισμού γράφτηκε με αθώο παιδικό αίμα στο Αιδίνι της Μικράς Ασίας, που 'ναι χτισμένο στα ερείπια των παλαιών Τράλλεων, εκεί που γεννήθηκε ο Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, περίφημος γιατρός στα χρόνια του Ιουστινιανού.Το χρονικό της Θυσίας:
Τον Οκτώβρη του 1918 είχε υπογραφεί η συνθήκη του Μούδρου.
Οι Έλληνες ωστόσο ήταν ανήσυχοι, κι οι φόβοι τους δικαιώθηκαν, γιατί γρήγορα άρχισε αγώνας με τους Τούρκους αντάρτες, που λεηλατούσαν συστηματικά διάφορες πόλεις.
15 Ιούνη 1919 Μια μεγάλη δύναμη ανταρτών χτύπησε το Αϊδινι. Τμήματα του πρόχειρα οργανωμένου Τουρκικού στρατού μαζί με άτακτους (Τσέτες) άρχισαν να προσβάλουν την πόλη του Αϊδινίου, με πολυβολισμούς και κανιονοβολισμούς απο τα νότια της πόλεως.
16 Ιουνίου 1919 Στη μεγάλη αυτή καταστροφή οι Πρόσκοποι, μαζί με τον Τοπικό τους Έφορο Νικόλαο Αυγερίδη και έχοντας πιστό οδηγό τους το Νόμο την Υπόσχεση του Προσκόπου: «Υπόσχομαι στην Τιμή μου, να εκτελώ το καθήκον μου προς το Θεό και την Πατρίδα, να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση και να τηρώ τον Νόμο του Προσκόπου» δεν έμειναν αδρανείς. Σκέφτηκαν πως έπρεπε να βοηθήσουν με κάθε τρόπο τον πληθυσμό στη δοκιμασία του. Οι Πρόσκοποι αρχίζουν να τρέχουν παντού να βοηθήσουν.
Η μάχη προχωράει προς το κέντρο της πόλεως. Πυκνώνουν τα πυρά των Τούρκων. Τότε εμφανίζονται και οι πρώτες πυρκαγιές, οι οποίες παίρνουν γρήγορα τρομερές διαστάσεις. Οι μάχες γίνονται σκληρές, μπροστά στην αριθμητική υπεροχή των ανταρτών ο Ελληνικός Στρατός, αναγκάζεται να υποχωρήσει στα υψώματα περιμένοντας ενισχύσεις.
Ο Τοπικός Έφορος, οι Αρχηγοί και οι Πρόσκοποι αδυνατούν όμως να εγκαταλείψουν εγκαίρως την κόλαση αυτή, και να αφήσουν αβοήθητους τους συγχωριανούς τους. Έτσι παραμένουν ακλόνητοι στις θέσεις τους ως γνήσιοι Έλληνες Πρόσκοποι, προσφέροντας μέχρι την τελευταία στιγμή τις υπηρεσίες τους προς τον πλησίον μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να συλληφθούν 31 Πρόσκοποι μαζί με τον Τοπικό Έφορο Νίκο Αυγερίδη και τους Αρχηγούς τους. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ! αναφωνεί ο ήρωας Τοπικός Έφορος και εκτελείται. Την ίδια τύχη είχε ορίσει η μοίρα και για τους υπόλοιπους Προσκόπους που αναφωνώντας και αυτοί: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ! εκτελούνται ο ένας μετά τον άλλο.
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ είναι :
ΑΪΔΙΝΙ
1. Νικόλαος Αυγερίδης (Ιδρυτής και Τ.Ε.)
2. Επαμεινώντας Αναστασιάδης (μέλος Τ.Ε.)
3. Μιχαήλ Τσοχατζής (μέλος Τ.Ε.)
4. Φιλοκτήτης Αργυράκης (Αρχηγός 1ης Ο.Π.)
5. Μίνως Βεϊνόγλου (Αρχηγός 2ης Ο.Π.)
6. Αιμίλιος Παπαδόπουλος (Αρχηγός 3ης Ο.Π.)
και οι πρόσκοποι:
7. Ιωάννης Αβραάμ
8. Κωνσταντίνος Ανδρεάδης
9. Ηρακλής Αντωνίου
10. Δήμος Αραδούλης
11. Γεώργιος Θεοδώρου
12. Βασίλειος Ιωάννου
13. Γεώργιος Ιωάννου
14. Χρυσόστομος Κανάτας
15. Γεώργιος Καραγιαννόπουλος
16. Δήμος Καραμαούνας
17. Δημήτριος Κουγιουμτζής
18. Κυριάκος Μανθόπουλος
19. Εμμανουήλ Μαρινάκης
20. Ευδόκιμος Μιναρεδζόγλου
21. Θεοδόσιος Μιναρεδζόγλου
22. Νικόλαος Μιναρεδζόγλου
23. Γεώργιος Νικητόπουλος
24. Κωνσταντίνος Νομικός
25. Γεώργιος Παναγής
26. Γεώργιος Παπαδάκης
27. Δημήτριος Πρωτοψάλτης
28. Πλάτων Σαμιωτάκης
29. Δημοσθένης Σακελλαρίδης
30. Μάνθος Τσοχατζής
31. Ευστάθιος Χριστοδούλου
Τρία χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1922, νέα συμφορά έπληξε τους Έλληνες Προσκόπους. Τα Σώκια, μικρή πόλη στον ποταμό Μαίανδρο, ήταν υπό την κατοχή του Ιταλικού Στρατού, ο οποίος διατάχτηκε να παραδώσει την περιοχή στα ελληνικά στρατεύματα. Οι τούρκικες αρχές είχαν ρίξει εδώ και μήνες στη φυλακή πολλούς Έλληνες, μεταξύ των οποίων και τους Προσκόπους. Μόλις πλησίασε ο Ελληνικός Στρατός, οι Τούρκοι πήραν φεύγοντας και τους κρατούμενους, παρά τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στους Ιταλούς. Προσπαθώντας να τους καταδιώξουν έτσι όπως έφευγαν άτακτα, οι Έλληνες στρατιώτες βρέθηκαν μπροστά στα πτώματα 15 και πλέον Ελληνόπουλων των οποίων το μόνο αμάρτημα ήταν η ιδιότητα του Έλληνα Προσκόπου.
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ στα Σώκια είναι:
ΣΩΚΙΑ
1. Χρήστος Χριστίδης (Αρχηγός)
και οι πρόσκοποι
2. Γιώργος Βενέτος
3. Βασίλειος Γεωργιάδης
4. Δημήτριος Καραμηνάς
5. Θρασύβουλος Καραμηνάς
6. Δημήτριος Μελάς
7. Ευστράτιος Ματθαίου
8. Ιωάννης Στολίδης
9. Γεώργιος Σαβράκης
10. Βασίλειος Χαραλάμπους
11. Γεώργιος Χαραλάμπους
12. Γεώργιος Χατζημιχαήλ
13. Κωνσταντίνος Χειμωνίδης
Οι επανειλημμένες σφαγές των Ελλήνων Προσκόπων στη Μικρά Ασία προκάλεσαν την αγανάκτηση και τις έντονες διαμαρτυρίες των Προσκοπικών Οργανώσεων σε όλο τον κόσμο και του Τύπου.
Οι υπηρεσίες τις οποίες προσέφεραν οι Έλληνες Πρόσκοποι μετά την Μικρασιατική καταστροφή ήταν σημαντικές. Για την περίθαλψη των προσφύγων, οι οποίοι κατέφταναν κατά χιλιάδες, οι Πρόσκοποι χρησιμοποιήθηκαν με όλους τους τρόπους και χαρακτηρίστηκαν από τον Τύπο σαν οι φύλακες-άγγελοι των θυμάτων της εθνικής εκείνης συμφοράς. Προσέφεραν υπηρεσίες για την πρόχειρη εγκατάσταση των σκηνών, οργάνωση συσσιτίων και καθαριότητα των συνοικισμών, νοσοκομειακή περίθαλψη, ακόμα και για τη φύλαξη ορισμένων κατασκηνώσεων.
Για τις εξέχουσες αυτές υπηρεσίες των Προσκόπων, η Ελληνική Πολιτεία μέσω του τότε «βασιλιά Κωνσταντίνου» απένειμε το 1922 στη Σημαία του ΣΕΠ το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Α' Τάξεως.
Αυτή ήταν η θυσία αγνών Ελληνόπουλων και Μεγάλων Προσκόπων για του Χριστού την Πίστη και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Το κείμενο προήλθε από αποσπάσματα των ιστοσελίδων
4. Ο Πατριάρχης υπογράφει την Προσευχή των Προσκόπων
Ευχή για κάθε Πρόσκοπο
Να ξεκινάς κάθε πρωί κάνοντας τον Σταυρό σου,
με μια θερμή γονιού ευχή, στην πόρτα κατευόδιο
στο πλάι σου, την Παναγιά, βοήθεια να νοιώθειςκαρδιά, ματιά ορθάνοιχτες, τους άλλους να συντρέχεις
κι’ όταν βραδιάζει «Δόξα Σοι» να λες και να κοιμάσαι.
Να χαίρεσαι για μια ζωή
γλυκές στιγμές, αμέτρητες, γεμάτο Ορθοδοξία:
την γειτονιά σου μια αγκαλιά,
στης Κυριακής την Θεία Ευχαριστία,
κάθε ματιά, Άστρο Λαμπρό,
στ’ άγουρο ξύπνημα των Χριστουγέννων
κάθε καρδιά μια άνοιξη,
να ψάλλει «Τη Υπερμάχω»
ένα χαρτί, ένα Πρόσφορο,
μνήμη για όσους φύγαν
το άρωμα απ’ τα Εγκώμια και
της Αγάπης τ’ Αναστάσιμο φιλί
το θέρος των Πανηγυριών, ξωκλήσια όλο Ελλάδα
της Θεοτόκου Κοίμηση, στο κύμα της καρδιάς σου.
Μικρές στιγμές ατέλειωτες στης Θέωσης το δρόμο!
Να ξεκινάς κάθε πρωί κάνοντας τον Σταυρό σου,
με μια θερμή γονιού ευχή, στην πόρτα κατευόδιο
στο πλάι σου, την Παναγιά, βοήθεια να νοιώθειςκαρδιά, ματιά ορθάνοιχτες, τους άλλους να συντρέχεις
κι’ όταν βραδιάζει «Δόξα Σοι» να λες και να κοιμάσαι.
Να χαίρεσαι για μια ζωή
γλυκές στιγμές, αμέτρητες, γεμάτο Ορθοδοξία:
την γειτονιά σου μια αγκαλιά,
στης Κυριακής την Θεία Ευχαριστία,
κάθε ματιά, Άστρο Λαμπρό,
στ’ άγουρο ξύπνημα των Χριστουγέννων
κάθε καρδιά μια άνοιξη,
να ψάλλει «Τη Υπερμάχω»
ένα χαρτί, ένα Πρόσφορο,
μνήμη για όσους φύγαν
το άρωμα απ’ τα Εγκώμια και
της Αγάπης τ’ Αναστάσιμο φιλί
το θέρος των Πανηγυριών, ξωκλήσια όλο Ελλάδα
της Θεοτόκου Κοίμηση, στο κύμα της καρδιάς σου.
Μικρές στιγμές ατέλειωτες στης Θέωσης το δρόμο!
O Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στις 03 Μαρτίου 2009 υπέγραψε την παραπάνω ευχή στην ειδική εκδήλωση που διοργάνωσαν προς τιμήν του οι Πρόσκοποι της Μυτιλήνης
(φωτό: Νίκος Μαγγίνας).
(φωτό: Νίκος Μαγγίνας).
---------------------------------------------------------------------------------------
5. Ο Προσκοπισμός στην Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που ίδρυσε Προσκοπισμό.
Μια μέρα στο Λονδίνο ο καθηγητής της γυμναστικής Αθανάσιος Λευκαδίτης συνάντησε σε ένα κατάστημα ένα μικρό παιδί που φορούσε την προσκοπική στολή.
Φανερά έκπληκτος τον ρώτησε τι είναι και ο μικρός του απάντησε «Πρόσκοπος», χωρίς όμως να έχει αντιληφθεί τι είναι ο Πρόσκοπός ξανά ρώτησε τον μικρό παιδί.
Εκείνο πρόθυμο του εξήγησε ότι «ο Πρόσκοπος είναι ένα παιδί που είναι πάντα έτοιμο να βοηθάει τους άλλους και να κάνει μια καλή πράξη κάθε μέρα».
Η απάντηση αυτή του μικρού Άγγλου Προσκόπου έδωσε την αφορμή στον Αθανάσιο Λευκαδίτη να μελετήσει τον Προσκοπισμό και να τον μεταφέρει στην Ελλάδα.
Τον Νοέμβριο του 1910 ίδρυσε με μαθητές του Λυκείου Μακρή, όπου ήταν καθηγητής, την πρώτη ομάδα Ελλήνων Προσκόπων.
Έπειτα από λίγους μήνες ανέλαβαν μαζί του το έργο της οργάνωσης του Ελληνικού Προσκοπισμού οι Κ. Μελάς, Ν. Πασπάτης, Φ. Χρυσοβελόνης, Γ. Πανάς.
Αυτοί οι πέντε θεωρούνται ιδρυτές της κίνησης του Προσκοπισμού στην Ελλάδα.
Από 1910 μέχρι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόπουλα διαπαιδαγωγήθηκαν με την προσκοπική μέθοδο, κατέλαβαν επίζηλες θέσεις στην Ελληνική Κοινωνία, διακρίθηκαν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και ανταποκρίθηκαν, με ολόψυχη αφιέρωση δυνάμεων, με αυταπάρνηση και αυτοθυσία σε κάθε εθνικό προσκλητήριο, σε όλο το διάστημα της πολυτάραχης εθνικής και κοινωνικής ζωή αυτών των χρόνων.
Πρωτοπόροι Έλληνες Πρόσκοποι στην παροχή βοήθειας και συμπαράστασης προς τα θύματα του πολέμου στην Ανατολική Μακεδονία, πρώτοι και εξαίρετοι συνεργάτες των Αρχών στην μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης, κατά την διάρκεια της οποίας έξι πρόσκοποι έχασαν την ζωή τους στην προσπάθειά τους να σώσουν ζωές συνανθρώπων τους, στην επιδημία χολέρας στην Κέρκυρα, στους σεισμούς της Κορίνθου, της Χαλκιδικής, του Ωροπού, των Ιόνιων νησιών, της Μαγνησίας, της Λήμνου και της Θεσσαλονίκης.
Πρώτοι, επίσης, στην διενέργεια εράνων, στην βοήθεια προς το στερούμενο παιδί και το χωριό, στην προσφορά υπηρεσιών προς την εκκλησία και σε τόσες άλλες αλτρουιστικές εκδηλώσεις, πάντα οι Πρόσκοποι έδιναν και δίνουν το ενεργητικό παρόν.
Αξιοσημείωτο είναι ότι διακρίθηκαν σε σειρά εθνικών και κοινωνικών δράσεων σε δυσχερέστατες στιγμές για την Πατρίδα και την Ελληνική Κοινωνία προσφέροντας και την ζωή τους ακόμα, πριν ενηλικιωθούν και πριν εγκαταλείψουν τις προσκοπικές τάξεις.
Αγγελιοφόροι, τραυματιοφορείς, προγυμναστές νεοσύλλεκτων στρατιωτών, παρασκευαστές συσσιτίων, εγκαταστάσεις στρατοπέδων και ακτοφύλακες ήταν πρόσκοποι κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου αποσπάσανε επαίνους, εύφημες μνείες και μετάλλια ανδρείας και εξαίρετων πράξεων παρά των ανωτέρων και ανωτάτων προϊσταμένων αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, της Ελληνικής Κυβέρνησης και των Συμμαχικών Δυνάμεων.
Κατά την διάρκεια των βαλκανικών πολέμων, ομάδες Προσκόπων καταλαμβάνουν την περιοχή του Παγγαίου, στην οποία ο τουρκικός στρατός ήταν ανύπαρκτος και η περιοχή γνωρίζει ξανά την ελληνική της ταυτότητα,
Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου ο πρώτος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού που έπεσε στα βουνά της Βόρειας Ηπείρου ήταν ο Δωδεκανήσιος Πρόσκοπος Αλέξανδρος Δράκος και η θυσία του αυτή έδωσε το σύνθημα της κινητοποίησης όλων των Ελλήνων Προσκόπων.
Κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής οργανώθηκαν και έδρασαν κρυφά Ελληνικές Προσκοπικές Ομάδες, όπου πρόσφεραν βοήθεια στα συσσίτια του λαού, στις αντιστασιακές οργανώσεις, στους συγγενείς εκείνων που συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και εκτελέστηκαν από τους κατακτητές και συνέβαλαν με σημαντικά σαμποτάζ στην απελευθέρωση της Πατρίδας.
Οι ελεύθεροι Έλληνες Πρόσκοποι της Αιγύπτου, που αριθμούσαν τότε περίπου 3000 μέλη, χρησιμοποιήθηκαν από τις Ελληνικές Αρχές σε διάφορες βοηθητικές υπηρεσίες.
Οργάνωσαν τα παιδιά των Ελλήνων παροίκων σε Προσκοπικές Ομάδες και τους έδωσαν χαρά αλλά και Ελληνική Αγωγή, ιδρύοντας τους «Ποντοπόρους» Πρόσκοπους που πολέμησαν στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού.
Κορυφαία ομαδική θυσία, σε ένα παγκόσμιο συγκλονιστικό γεγονός που αποτέλεσε σταθμό παιδικής αυτοθυσίας, υπήρξε η σφαγή των Προσκόπων των Σωκίων και του Αϊδινιού της Μικράς Ασίας, οι οποίοι προτίμησαν να σφαγούν από Τούρκους Ατάκτους Τούρκους, με τις στροφές του Εθνικού μας ύμνου στα παιδικά τους χείλη, παρά να αλλάξουν την Πίστη τους.
Με αυτού του είδους την λαμπρή εθνική και κοινωνική δράση ο Ελληνικός Προσκοπισμός προχωρεί ήδη στην παραπέρα εκπλήρωση της αποστολής του, σύμφωνα προς τις επιταγές του Προσκοπικού ρητού «Αιέν Αριστεύεις».
Τι είναι Πρόσκοπος:
Όταν η λέξη Πρόσκοπος γράφεται με κεφαλαίο «Π» έχει μία και μοναδική σημασία: Σημαίνει ένα μέλος της μεγάλης Παγκόσμιας Κίνησης Νέων που ίδρυσε ο Βρετανός Robert Baden-Powell, o B.P. όπως τον αποκαλούν οι Πρόσκοποι.
Οι Πρόσκοποι έχουν σαν σκοπό τους να γίνουν όσο το δυνατό καλύτεροι πολίτες του αύριο και γι’ αυτό εξακολουθούν να παραμένουν Πρόσκοποι είτε φορούν, είτε δεν φορούν την προσκοπική στολή τους.
Οι Πρόσκοποι δεν περιμένουν να τους ζητήσουν την βοήθειά τους ώστε να απλώσουν το χέρι τους στους ηλικιωμένους, στους ανήμπορους και στους άπορους.Είναι διακριτικοί με όλους όσους συναναστρέφονται και σέβονται τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
Από τότε που πρωτοιδρύθηκε ο Προσκοπισμός πολλά εκατομμύρια από άνδρες και αγόρια έγιναν μέλη της Παγκόσμιας αυτής κίνησης Νέων, ενώ πριν από μερικά χρόνια εντάχθηκαν στον Προσκοπισμό γυναίκες και κορίτσια.
Το σύνθημά τους είναι το ρητό «ΕΣΟ ΕΤΟΙΜΟΣ».
Οι Πρόσκοποι εκπαιδεύονται ώστε να είναι έτοιμοι να φροντίσουν τον εαυτό τους και να βοηθήσουν τους άλλους ανθρώπους, με Πρώτες Βοήθειες, σκαπανική, κατασκήνωση, παρατηρητικότητα, γενικά προσόντα και υπηρεσίες γενικότερα.
Οι Πρόσκοποι είναι καλοί πολίτες και βάζουν τους άλλους μπροστά από αυτούς.
Δεν αψηφούν τον κίνδυνο ούτε διακινδυνεύουν την ζωή τους.
Μετράνε καλά πριν κάνουν κάτι και κυρίως μαθαίνουν να αγωνίζονται όταν υπάρχουν έστω και λίγες πιθανότητες επιτυχίας.
Όταν οι Πρόσκοποι ξεπεράσουν τα σύνορα της Πατρίδας τους, όπου και αν πάνε θα βρουν άλλα αδέρφια τους Προσκόπους.
Ο χαιρετισμός, το τριφύλλι, το χαμόγελο, η καλή καρδιά, είναι γνωρίσματα που έχουν μόνο οι Πρόσκοποι.
Aυτά αποτελούν το διεθνές διαβατήριό τους.
Η Παγκόσμια Προσκοπική Αδελφότητα αριθμεί εκατομμύρια ενεργά μέλη και πολλαπλάσια εκατομμύρια παλαιών Προσκόπων που ενισχύουν το Προσκοπικό έργο με κάθε τρόπο.
Ο Πρόσκοποι διασκεδάζουν ποικιλόμορφα για τι αποτελούν μια παρέα, μια ομάδα, μια συντροφιά που φροντίζει να μορφώνεται διασκεδάζοντας.
Ανεβαίνοντας τα βουνά, αρμενίζοντας την θάλασσα, μαγειρεύοντας στην κατασκήνωση ή στην εκδρομή, τραγουδώντας γύρω από την φωτιά, παίζοντας, νοιώθουν να καταλαβαίνουν την ζωή καλύτερα.Έτσι όλοι σιγά-σιγά γίνονται καλύτεροι μαθαίνοντας όλο και πιο πολλά χρήσιμα πράγματα που πέρα από την προσωπική και ομαδική τους ωφελιμότητα σημαίνουν και το ανέβασμά τους στην Προσκοπική εκπαίδευση.
Δηλαδή να φροντίζουν τον εαυτό τους, στις δράσεις υπαίθρου να βοηθούν τους άλλους, να κατέχουν μερικά βασικά προσκοπικά πράγματα όπως την σκηνή τους, το τσεκούρι, την φωτιά, να δένουν και να ξεδένουν κόμπους και να αναγνωρίζουν τα σημάδια του καιρού.
Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης τρία πράγματα χρειάζονται για την εκπαίδευση του ανθρώπου, η φύση, η μάθηση και η άσκηση.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετάλλια και άλλες τιμητικές διακρίσεις που έχουν δοθεί στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων (Σ.Ε.Π.) για την πολύτιμη προσφορά του.
Στο Σ.Ε.Π. έχουν απονεμηθεί από 1910 μέχρι σήμερα οι εξής διακρίσεις και μετάλλια:
1913
• Μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για προσφερθείσες υπηρεσίες το 1912 – 1913.
1914
• Αναμνηστικά Μετάλλια Υπουργείο Στρατιωτικών «δια τας υπηρεσίας ας προσήνεγκε το Σ.Ε.Π. κατά την εκστρατεία εναντίον της Τουρκίας και της Βουλγαρίας δια των μελών αυτού ως προγυμναστών αγγελιοφόρων, βοηθών εις επιτροπάς περιθάλψεως και νοσοκόμων».
1917
• Ο Γενικός Αρχηγός του Σ.Ε.Π Ελευθέριος Βενιζέλος στέλνει στο Σ.Ε.Π. την φωτογραφία του με ιδιόχειρη αφιέρωση και το ρητό: «Αιέν Αριστεύειν».
• Διασυμμαχικό Μετάλλιο της Νίκης για τις υπηρεσίες των Προσκόπων στους Βαλκανικούς Πολέμους.
1922
• Μετάλλιο Στρατιωτικής αξίας Α’ Τάξεως, προς επιβράβευση των προς την Πατρίδα υπηρεσιών.
• Δίπλωμα Τιμής του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας για την συμβολή του Σ.Ε.Π. στην απογραφή του πληθυσμού του 1920.
1928
• Αναμνηστικό Μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για τις παρασχεθείσες στου σεισμούς της Κορίνθου.
1948
• Αναμνηστικό Δίπλωμα Εράνου της «Ημέρας του Στρατού».
• Αναμνηστικό Μετάλλιο Γενικού Επιτελείου Ναυτικού για την συνέχιση του Αγώνα στην Μέση Ανατολή.
• Χάλκινος Σταυρός της «Φανέλας του Στρατιώτη».
1949
• Ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος εκφράζει την ευαρέσκειά του προς τους «Συμπολεμιστάς του Προσκόπους».
• Αριστείο Ανδρείας Α’ Τάξεως για τις υπηρεσίες τις οποίες προσέφεραν οι Πρόσκοποι της Τοπικής Εφορίας Βεροίας κατά το 1947.
1950
• Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων «δια την αναπτυχθείσα πρωτοβουλία του Σ.Ε.Π. προς παντοειδή ενίσχυση του Αγωνιζομένου Ελληνικού Στρατού». (Επιδόθει ιδιοχείρως από τον Βασιλιά Παύλο).
1953
• ‘Έπαινος και Ευαρέσκεια του Προέδρου της Κυβέρνησης Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, για τις υπηρεσίες κατά τους σεισμούς των Ιόνιων νησιών.
1957
• Δίπλωμα Παγκόσμιου Προσκοπικού Γραφείου για τις προς τον Παγκόσμιο Προσκοπισμός προσφερθείσες υπηρεσίες.
1960
• Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών
• Δίπλωμα με Χρυσό Μετάλλιο του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης για τις προς το Έθνος υπηρεσίες (1910-1960).
• Δίπλωμα με Χρυσό Σταυρό και Δάφνη του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
• Αργυρό Μετάλλιο της πόλης των Αθηνών.
1963
• Χρυσό Στεφάνι της Ελληνικής Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων.
1966
• Δίπλωμα της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων
• Δίπλωμα με Διάσημο της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας.
1976
• Ο Χρυσός Αγρινός του Σώματος Προσκόπων Κύπρου.
1981
• Ο Χρυσός Σταυρός του Παναγίου Τάφου.
2009
• παράσημο του Χρυσού Λέοντα του Αγίου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας